.webp)
สรุปบทละคร Richard III โดย William Shakespeare
🔥 ภาพรวม:
Richard III เป็นละครประวัติศาสตร์ที่กลายเป็น บทวิจารณ์เหนือกาลเวลาเกี่ยวกับอำนาจ การโกหก และการล่มสลายของทรราช ผ่านการสร้างตัวละคร Richard of Gloucester ผู้ใช้เล่ห์กล วาทศิลป์ และความโหดเหี้ยมเพื่อยึดบัลลังก์อังกฤษในช่วงปลายสงครามดอกกุหลาบ (Wars of the Roses)
1. Richard: ปีศาจในคราบมนุษย์
-
เปิดเรื่องด้วย soliloquy อันโด่งดัง: “Now is the winter of our discontent...”
→ จากคำพูดที่ดูมีหวัง กลับเปิดเผยเจตนาอำมหิต: “I am determined to prove a villain” -
เขารู้ตัวว่าเป็นคนพิการ “rudely stamped” จึงเลือกใช้ความชั่วเพื่อยืนยันตัวตนและมีอำนาจ
-
ความบกพร่องทางกายกลายเป็นสัญลักษณ์ของความวิปริตทางจิตใจ
🧠 เขาไม่ได้ชั่วเพราะความพิการ – แต่เลือกที่จะชั่วเพื่อ “ชนะ” ในโลกที่ไม่ยอมรับเขา
2. เส้นทางสู่บัลลังก์: อาชญากรรมทางจิตวิทยา
-
วางแผนให้พี่ชาย Clarence ถูกจองจำ → สั่งฆ่าในคุก
-
จีบ Lady Anne ระหว่างขบวนศพของคนที่เขาฆ่า → สำเร็จด้วยคำพูดลวงโลก
“Was ever woman in this humour wooed? Was ever woman in this humour won?”
-
ค่อย ๆ กำจัดผู้มีสิทธิ์ในราชบัลลังก์:
-
แยกเจ้าชาย Edward และ Richard ไปไว้ในหอคอย
-
ประหาร Lord Hastings
-
ปล่อยข่าวลือเรื่องการเป็นลูกนอกสมรสของเจ้าชาย
-
จัดฉากขอครองราชย์แบบ “จำยอม” → Richard รับบัลลังก์ด้วยใบหน้าแสร้งศรัทธา
-
3. การโฆษณาชวนเชื่อ: ศิลปะของการปั้นความจริง
-
ร่วมมือกับ Buckingham สร้างภาพว่าตนเป็นผู้ถูกบีบให้รับตำแหน่งกษัตริย์
-
ใช้ฉาก “แต่งชุดเกราะเก่า” และวาทศิลป์อันแนบเนียนชักนำประชาชน
-
เน้นความชอบธรรมทางสายเลือด + ศีลธรรมปลอม ๆ → เปลี่ยนความกลัวเป็นการยอมรับ
⚠ บทเรียน: “อำนาจไม่ต้องใช้ดาบเสมอไป – ใช้การแสดงก็พอ”
4. สู่จุดจบ: ความกลัว สันโดษ และการล่มสลาย
-
หลังครองราชย์ → ฆ่าเจ้าชายทั้งสอง → ฆ่าผู้มีสิทธิ์ต่อรองอีกมากมาย
-
ราชอาณาจักรลุกเป็นไฟ: กลุ่มกบฏเพิ่มขึ้นทุกวัน
-
คนสนิทเริ่มหันหลัง เช่น Buckingham → ถูกประหาร
-
Richard จับตัวลูกของ Lord Stanley เป็นตัวประกัน แสดงถึงการหมดศรัทธาในพันธมิตร
5. ศึก Bosworth: การพิพากษาทางศีลธรรม
-
คืนก่อนรบ: วิญญาณเหยื่อของ Richard ปรากฏ → สาปแช่งเขา และอวยพร Richmond
-
Richard ตื่นขึ้นสั่นคลอน: “O coward conscience, how dost thou afflict me!”
-
Richmond พูดถึง “ศึกแห่งความยุติธรรม” → เป็นตัวแทนของความหวังและการฟื้นฟูชาติ
-
ในการรบ: Richard ตะโกน “A horse, a horse, my kingdom for a horse!” ก่อนพ่ายแพ้
-
Richmond ชนะ → สัญลักษณ์ของชัยชนะทางศีลธรรม
การแต่งงานกับ Elizabeth แห่งราชวงศ์ยอร์ก → ยุติสงครามดอกกุหลาบ → เริ่มต้นราชวงศ์ทิวดอร์
6. ธีมหลักของบทละคร
✅ การเมืองกับการแสดง
-
Richard ใช้ “บทบาท” เป็นอาวุธ
-
วาทศิลป์กลายเป็นเครื่องมือเปลี่ยนความจริง → ความถูกต้อง
บทเรียน: ประชาชนที่ไร้การไตร่ตรองคือเหยื่อของการแสดงทางการเมือง
✅ ความชั่ว = ความรู้ตัว + การเลือก
-
Richard ไม่ใช่ปีศาจธรรมดา → เขา “รู้ตัวว่าเป็นปีศาจ” และ สนุกกับมัน
-
เขาเลือกอำนาจแทนความรัก, การยอมรับ, หรือคุณธรรม
-
ยิ่งน่ากลัวเพราะเรา “หลงรักเขา” ผ่านไหวพริบและวาทศิลป์
✅ กรรมและความยุติธรรมเหนือธรรมชาติ
-
คำสาปของ Queen Margaret ค่อย ๆ เป็นจริง
-
วิญญาณที่ตายไปกลายเป็นผู้พิพากษาทางศีลธรรม
-
Richard ถูก “ศีลธรรมที่เขาไม่เชื่อ” ไล่ล่าในวาระสุดท้าย
🎭 สรุป:
Richard III คือ ละครแห่งความมืดทางจิตใจที่เฉียบแหลม
Shakespeare ถอดรหัสเผด็จการผ่านตัวละครที่ทั้งน่าหลงใหลและน่าสะพรึง
บทละครเตือนเราว่า
ความชั่วอาจชนะชั่วคราว
แต่สุดท้าย มันพังเพราะตัวมันเอง
และความยุติธรรม (ทั้งจากมนุษย์และฟ้า) จะคืนความสมดุลให้โลกเสมอ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น